silamaze msxverpls moitxovs

პატარა იყავ და ამიტომაც 
თუ ვერ გამჩნევდი-მეპატიება. 
რას ვიფიქრებდი,არ დამინდობდა 
შენი ქალური შურისძიება. 
და თუ გიყვარდი,როდია ჭორი 
ან ქარაგმულად თქმული იგავი. 
მიუწვდომელი და შორზე შორი 
შენს თვალში დიდი ვინმე ვიყავი. 
და როცა ეშხი შეგმატეს წლებმა, 
როცა სიმწიფის ფერი გაჩუქეს, 
შენ დაგინახა სულყველამ ერთად: 
თვალებმა,გულმა და სიჭაბუკემ. 
დაშეიცვალა ჩვენი როლები 
შენა გამირბოდი...მე გდევდი ბოლოს, 
შენ წითლდებოდი და ათრთოლებით 
უხერხულ სალამს მაძლევდი მხოლოდ... 
ერთხელაც გზაზე აღარ გაგიშვი...